Dzisiaj jest: Wtorek, 19 marca 2024 r. |  Godzina: 09:26 | 


Czechy: Słowacja: Dolny Śląsk:
Góry: Pozostałe:


Strona przetestowana w rozdzielczościach od 1024x768 do 4K. Na przeglądarkach takich jak Firefox, Opera, Google Chrome

Kodowanie znaków:
UTF-8

Twoje IP:
54.224.52.210







Henryków – Klasztor

Na Przedgórzu Sudeckim, pomiędzy rzeką Oławą a strumieniem Złotnik, w Kotlinie Henrykowskiej wśród wzgórz Niemczańsko – Strzelińskich, leży wieś Henryków. Oddalona 54 kilometry od Wrocławia, 16km od Strzelina i 8km od Ziębic. We wsi znajduje się duży pocysterski zespół klasztorny. Obiekt zawdzięcza swoją sławę starej kronice klasztornej z XIII wieku, zwanej Księgą Henrykowską, spisywanej przez opata Piotra od 1269 roku, a uzupełnionej po 1310, w której to zapisano pierwsze polskie zdanie oraz kilkadziesiąt polskich nazw pobliskich miejscowości. "Księga" jest cenna także z innych powodów, stanowiąc źródło badania historii społeczno-gospodarczej, prawa i kultury. Opisuje dzieje klasztoru Cystersów w Henrykowie oraz okolicznych wsi należących do zgromadzenia. Potrzeba spisania historii założenia i uposażenia henrykowskich cystersów narodziła się po klęsce legnickiej w 1241 roku. W roku 1222 kanonik Mikołaj, będący notariuszem i sekretarzem Henryka Brodatego, zaprosił do swoich posiadłości w Starym Henrykowie, księcia Henryka z żoną Jadwigą oraz dostojników kościelnych. Na uczcie przedstawił plan utworzenia w tych posiadłościach klasztoru Cystersów. Pięć lat później przybyło z Lubiąża 9 mnichów pod przewodem opata Henryka i zamieszkało w Henrykowie, budując pierwszy klasztor.

Klasztor szybko zaczął się rozwijać pod patronatem Śląskich Piastów i okolicznych rodów rycerskich. Ten rozwój opactwa zahamowany został przez najazd Tatarów w 1241 roku i śmierć Henryka Pobożnego w bitwie pod Legnicą 1242. Opactwo zostało całkowicie zniszczone, a mnisi rozproszeni lub wymordowani. Po najeździe cystersi henrykowscy skupili się na odzyskaniu swych ziem. Od tego czasu klasztor henrykowski przechodził różne koleje losu, tak zresztą jak i całość Śląska. Olbrzymie spustoszenia pozostawiły wojny husyckie, po których odbudowano kościół i klasztor, ale wkrótce kolejna klęska - wojna trzydziestoletnia, zrujnowała opactwo.Lata powojenne pod rządami Habsburgów, przyniosły ponowny rozwój opactwa. Swój okres świetności przeżywał Henryków za rządów 3 największych opatów – Melchiora Welzela (1656-1680), Henryka Kahlerta (1681-1702) i Tobiasza Ackermana (1702-1722). Spłacono długi, wykupiono zastawy ziemskie, odbudowano kościół i zapewniono mu nowe barokowe wyposażenie, postawiono również nowy budynek konwiktu zakonnego w przepięknym stylu baroku włoskiego, z całym wyposażeniem. Z tego okresu pochodzą najcenniejsze zabytki, obrazy Michała Leopolda Willmanna, Jana Christiana Liszki, Jana Kynasta, oraz rzeźby Macieja Steinla, tak zwanego Mistrza Henrykowskiego, Tomasza Weissfeldta, Jerzego Leonarda Webera, a nade wszystko najwspanialsze w Polsce i jedne z unikatowych w świecie rokokowe stalle zakonne, dzieło nieznanych cysterskich snycerzy powstające na przestrzeni prawie 150 lat, a także unikatowe meble zakrystyjne.

Kolejny etap w dziejach opactwa to wojny śląskie pomiędzy Prusami a Austrią. Skutkiem których było przejście Śląska w 1742 roku pod panowanie Prus. Są to powolne lata upadku klasztoru, aż do wojen napoleońskich, gdy po przegranej kampanii Fryderyk Wilhelm III, poszukujący środków pieniężnych ogłosił 22 XI edykt o zniesieniu opactwa w Henrykowie i przejęciu jego całego majątku przez państwo. Klasztor nieznacznie przebudowano, próbując przekształcić go w rezydencję magnacką. W 1863 został Henryków przejęty przez książąt dynastii sasko – weimarskiej, którzy przebudowali go na rezydencję magnacką.

Rok 1945 również nie był dobry dla opactwa. Wywóz wszystkich dzieł sztuki przez Weimarów, jak również grabież obiektu przez okolicznych mieszkańców i żołnierzy Armii Czerwonej, przyczyniły się do jego dewastacji. Ale dzięki temu, że w budynkach ulokowano część sztabu i szpital wojskowy, klasztor przetrwał niezniszczony. Po odejściu żołnierzy radzieckich, zamieniony został na magazyny wojskowe, następnie był ośrodkiem kolonijno – wypoczynkowym, a w roku 1965 utworzono w jego murach Przedsiębiorstwo Hodowli Roślin i Nasiennictwa oraz Technikum Nasienniczo – Rolne. Dzięki temu przeprowadzono niezbędne remonty obiektu. W 1946 roku osiedlili w Henrykowie cystersi z małopolskich opactw w Szczyrzycu i Mogile i prowadzą parafię do dzisiaj.

W 1990 roku, po przejęciu klasztoru przez Archidiecezję Wrocławską, dzięki staraniom J. Em. ks. Henryka kardynała Gulbinowicza, utworzono tutaj oddział Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu. Następnie w 1997 roku powstał Dom Opieki Społecznej, jako wotum XLVI Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego, na specjalne życzenie papieża Jana Pawła II, a w 2002 Katolickie Liceum Ogólnokształcące. W roku 2005 działają tu Warsztaty Terapii Zajęciowej dla osób opóźnionych rozwojowo z zaburzeniami fizycznymi jak i umysłowymi.

Dojazd:
Z Wrocławia drogą nr 395. Połączenie autobusowe (PKS) lub pociągiem do stacji Henryków skąd można dojść do klasztoru szlakiem turystycznym przez park klasztorny.

Zwiedzanie:
Klasztor Pocysterski
pl. Cystersów 1
tel. 074/ 810 51 35
sobota: 12.00, 14.00
niedziela: 11.00, 13.00, 15.00
w pozostałe dni po uprzednim zgłoszeniu
opłata: wolne datki

Kościół pw. Wniebowzięcia NMP
pl. Cystersów 1
tel. 074/ 810 50 69
codziennie poza porami nabożeństw (niedziela godz. 7.00,9.00 i 12.00)
Czynne codziennie:
9.00-18.00 latem
9.00-16.00 zimą


Źródło: http://henrykow.archidiecezja.wroc.pl; „Historia klasztoru” ks. Krzysztof Kanon



Google
 







Design & powered by Szarafin ©2005-2024 | All rights reserved! | On-line:5 | do góry^